Emil Hübner

Ernst Willibald Emil Hübner (ur. 7 lipca 1834 w Düsseldorfie, zm. 21 lutego 1901 w Berlinie) – niemiecki badacz starożytności, syn Juliusa i brat Hansa.

Po studiach w Berlinie i Bonn odbył podróż po krajach śródziemnomorskich i Egipcie, na podstawie tych podróży opublikował prace ''Inscriptiones Hispaniae Latinae'' (1869, suplement 1892), ''I.H. Christianas'' (1871, suplement 1900); ''Inscriptiones Britanniae Latinae'' (1873), ''I.E. Christianae'' (1876); ''La Arqueologia de Espana'' (1888); ''Monumenta Linguae Ibericae'' (1893). Hübner jest także autorem dwóch podręczników dla studentów, ''Grundriss zu Vorlesungen uber die römische Lileraturgeschichte'' i ''Bibliographie der classischen Altertumswissenschaft''. W 1870 roku został profesorem filologii klasycznej na berlińskim uniwersytecie. Źródło: Wikipedia